Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2008

Χειμερινή Δράση Ανιχνευτών

Ξεκινάει σε λίγες ώρες η χειμερινή δράση της Κοινότητας Ανιχνευτών του 2ου Συστήματος Ναυτοπροσκόπων Κομοτηνής και του 2ου Συστήματος Προσκόπων Αλεξανδρούπολης. Συνεπώς το "κατάστημα θα παραμείνει κλειστό" μέχρι τις 30/12!!! Καλή αντάμωση με νέα και φωτογραφίες από την Δράμα, το Φαλακρό και το Σπήλαιο Μααρά.........


οι φωτογραφίες από την χειμερινή δράση της Κοινότητας Ανιχνευτών 2ου Σ. Ν/Π και 5ου Σ. Α/Π Κομοτηνής το 2006 στην Καστοριά

Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008

Ύμνοι Χριστουγέννων (παρουσίαση cd)

Ύμνοι των Χριστουγέννων

Πάνω από 10 ύμνους των Χριστουγέννων περιέχει ο ομότιτλος ψηφιακός δίσκος που κυκλοφορεί από τις Μουσικές Εκδόσεις Παπαδάς. Τους ύμνους ψάλλει η χορωδία της "ΕΣΤΙΑΣ" Εθνικής Μουσικής με χοράρχη τον Θεόδωρο Β. Βασιλείου .


Με τα ιδιόμελα, τα καθίσματα, το απολυτίκιο και το κοντάκιο της εορτής, τα στιχηρά και τους λοιπούς ύμνους μας βοηθάει το παραπάνω cd να κατανοήσουμε την ουσία του γεγονότος της Θείας Γέννησης. Αυτή δε η ουσία στην εποχή μας μάλλον έχει ξεχαστεί ή έχει μπει στο περιθώριο, σε σημείο τέτοιο που, με τον σύγχρονο τρόπο εορτασμού τους, ίσως να γιορτάζουμε Χριστούγεννα χωρίς Χριστό!

Καθίσματα από τον Όρθρο των Χριστουγέννων

Get this widget Track details eSnips Social DNA

Όσοι νωρίς-νωρίς σήμερα (ήδη από τις 5πμ προσκαλούσε η καμπάνα τους πιστούς) κατάφεραν να παρακολουθήσουν τον Όρθρο των Χριστουγέννων άκουσαν μεταξύ άλλων και τους παρακάτω ύμνους.

Ο πρώτος, αναφερόμενος στο γεγονός της Γεννήσεως με περιγραφικά στοιχεία, ιστορεί:

Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός˙ ἀκολουθήσωμεν λοιπόν, ἔνθα ὁδεύει ὁ ἀστήρ, μετά τῶν Μάγων Ἀνατολῆς τῶν βασιλέων. Ἄγγελοι ὑμνοῦσιν, ἀκαταπαύστως ἐκεῖ. Ποιμένες ἀγραυλοῦσιν, ὠδήν ἐπάξιον, Δόξα ἐν ὑψίστοις λέγοντες, τῶ σήμερον ἐν Σπηλαίω τεχθέντι, ἐκ τῆς Παρθένου, καί Θεοτόκου, ἐν Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας.

Ο δεύτερος, αναφερόμενος στην απορία και έκπληξη της Παναγίας σχετικά με το γεγονός ιδίως δε με την απάντηση στην έκπληξη αυτή, θεολογεί:

Τί θαυμάζεις Μαριάμ; τί ἐκθαμβεῖσε τό ἐν σοί; Ὅτι ἄχρονον Υἱόν, χρόνω ἐγέννησα φησί, τοῦ τικτομένου τήν σύλληψιν μή διδαχθεῖσα. Ἄνανδρος εἰμί, καί πῶς τέξω υἱόν; ἄσπορον γονήν τίς ἑώρακεν; ὅπου Θεός δέ βούλεται, νικᾶται φύσεως τάξης, ὡς γέγραπται. Χριστός ἐτέχθη, ἐκ τῆς Παρθένου, ἐν Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας.

Και στις δικές μας, όμοιες με τις παραπάνω, απορίες και αμφιβολίες η ίδια απάντηση ισχύει: "ὅπου Θεός δέ βούλεται, νικᾶται φύσεως τάξης"! Αυτήν την απάντηση κατανοώντας ας "ἀκολουθήσωμεν λοιπόν, ἔνθα ὁδεύει ὁ ἀστήρ"

-----------

Οι παραπάνω ύμνοι είναι Καθίσματα από τον Όρθρο των Χριστουγέννων. Καθίσματα στην εκκλησιαστική ορολογία λέγονται τα τροπάρια του όρθρου κατά τη διάρκεια των οποίων οι πιστοί επιτρέπεται να κάθονται για σύντομη ανάπαυση.

Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008

"Χριστού τη θεία Γέννηση να πω στ' αρχοντικό σας...."



Η γέννησις Σου Χριστέ ο Θεός υμών

ανέτειλε τω κόσμω το φως το της γνώσεως.

Εν αυτή γαρ οι τοις άστροις λατρεύοντες υπό αστέρος εδιδάσκοντο.

Σε προσκυνείν τον ήλιον της δικαιοσύνης

και σε γιγνώσκειν εξ ύψους ανατολήν.

Κύριε δόξα Σοι.

Χρόνια Πολλά!!!!

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008

In Christmas mood...... (1)

Frosty the Snowman





Frosty the snowman was a jolly happy soul,
With a corncob pipe and a button nose,
And two eyes made out of coal.
Frosty the snowman is a fairy tale, they say,
He was made of snow but the children
know how he came to life one day.
There must have been some magic in that
Old silk hat they found.
For when they placed it on his head,
He began to dance around.

O, Frosty the snowman
Was alive as he could be,
And the children say he could laugh
And play just the same as you and me.
Thumpetty thump thump,
Thumpety thump thump,
Look at Frosty go.
Thumpetty thump thump,
Thumpety thump thump,
Over the hills of snow.

Frosty the snowman knew
The sun was hot that day,
So he said, "Let's run and
we'll have some fun
now before I melt away."
Down to the village,
With a broomstick in his hand,
Running here and there all
Around the square saying,
Catch me if you can.
He led them down the streets of town
Right to the traffic cop.
And he only paused a moment when
He heard him holler "Stop!"

For Frosty the snowman
Had to hurry on his way,
But he waved goodbye saying,
"Don't you cry,
I'll be back again some day."
Thumpetty thump thump,
Thumpety thump thump,
Look at Frosty go.
Thumpetty thump thump,
Thumpety thump thump,
Over the hills of snow.

Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008

Η Φλώρινα στο Έπος του Σαράντα

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις University Studio Press το βιβλίο - επιστημονική μελέτη της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών - με τίτλο "Η Φλώρινα στο Έπος του Σαράντα".

Παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει την Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008 και ώρα 20:00 στην αίθουσα διαλέξεων της Ε.Μ.Σ. (Εθνική Αμύνης 4). Το έργο θα παρουσιάσουν οι Νικόλαος Μέρτζος (Πρόεδρος της Ε.Μ.Σ.), Ιωάννης Κολιόπουλος (Καθηγητής Νεότερης Ιστορίας Α.Π.Θ.) ΚΑΙ Αθανάσιος Καλλιανιώτης (Διδάκτωρ Ιστορίας). Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης θα ψάλλει η Χορωδία του Συλλόγου Φλωρινιωτών.


Αντίχτοιχη εκδήλωση πραγματοποιείται και στη Φλώρινα, την Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008 και ώρα 19:30 στο αμφιθέατρο του Συλλόγου "Αριστοτέλης" Φλωρίνης. Η παρουσίαση του βιβλίου στη Φλώρινα θα γίνει από τους Νικόλαο Μέρτζο, Ιωάννη Κολλιόπουλο και Στράτο Δορδανά (Λέκτορας Βαλκανικών Σπουδών στο ΠΔΜ).

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης το Πολεμικό Μουσείο θα προβάλει ντοκυμανταίρ με κινηματογραφικά επίκαιρα της εποχής από τα Αρχεία του Γενικού Επιτελείου Στρατού, ενώ στην αίθουσα εκδηλώσεων του Συλλόγου "Αριστοτέλης" θα εκτίθενται φωοτγραφίες και πολεμικά κειμήλα από το Έπος του Σαράντα.

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008

ΑΠΟΛΕΙΠΕΙΝ Ο ΘΕΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΝ - Κ.Π. Καβάφη

ΑΠΟΛΕΙΠΕΙΝ Ο ΘΕΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΝ (1911)

Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ', ακουσθεί

αόρατος θίασος να περνά

με μουσικές εξαίσιες, με φωνές -

την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου

που βγήκαν όλα πλάνες, μή ανοφέλετα θρηνήσεις.

Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,

αποχαίρετα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει.

Προ πάντων νη μή γελασθείς, μήν πεις πως ήταν

ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου.

μάταιες ελπίδες τέτοιες μήν καταδεχθείς.

Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,

σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,

πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,

κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ' όχι

με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,

ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,

τα εξαίσια όργανα τού μυστικού θιάσου,

και αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις.


Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008

Ευγένεια - Κώστα Καρυωτάκη

Ευγένεια

Κάνε τον πόνο σου άρπα,
Και γίνε σαν αηδόνι,
και γίνε σα λουλούδι.
Πικροί όταν έλθουν χρόνοι,
κάνε τον πόνο σου άρπα
και πέ τονε τραγούδι.

Μη δέσεις την πληγή σου
παρά με ροδοκλώνια.
Λάγνα σού δίνω μύρα
- για μπάλσαμο - και αφιόνια.
Μη δέσεις την πληγή σου,
και το αίμα σου πορφύρα.

Λέγε στους θεούς "να σβήσω!"
μα κράτα το ποτήρι.
Κλοτσα τις μέρες σου όντας
θα σού 'ναι πανηγύρι.
Λέγε στους θεούς "να σβήσω!"
μα λέγε το γελώντας.

Κάνε τον πόνο σου άρπα.
Και δρόσισε τα χείλη
στα χείλη της πληγής σου.
Ένα πρωί, ένα δείλι,
κάνε τον πόνο σου άρπα

και γέλασε και σβήσου.


- Πλγωμένοι θεοί, "Νηπενθή" (1921) -

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2008

Η φυγή - Χαΐνηδες

18 Η φύγη.mp3


Τραγούδι: Δημήτρης Ζαχαριουδάκης, Μαρία Κώτη
Μουσική: Αντώνης Σκαμνάκης
Στίχοι: Αντώνης Σκαμνάκης / Δημήτρης Αποστολάκης 3η στροφή

Του ήλιου και της μοίρας τα ρολόγια
θολά και σκουριασμένα απ' τη βροχή
μιας μάνας δεν ακούσανε τα λόγια
και σέρνουν κύκλο πάλι απ' την αρχή

Η ηδονή που 'ναι γραμμένη με κοντύλι
μες στης ψυχής το πιό βαθύ κιτάπι
μοιάζει με κόρη που συνάντησες το δείλι
στα μάτια την εκοίταξες κι εντράπη

Είσαι πουλί και θέλεις να πετάξεις
και όλο τον ορίζοντα κοιτάς
στην άκρη του γκρεμού αν δεν κοιτάξεις
ποτέ σου δε θα μάθεις να πετάς

Σφίγγεις τα χείλη και φορτώνεις σ' ένα κάρο
στάχυα τα όνειρά σου σε δεμάτια
τη νιότη σκιάχτρο αφήνεις πίσω γιά το χάρο
και ξεκινάς γι' ανεύρετα παλάτια

Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2008

Η Μάχη των Οχυρών, έκθεση ιστορικής φωτογραφίας

Από τις 28 Οκτωβρίου λειτουργεί στην Πινακοθήκη της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών (Νικολάου Γερμανού 1) η έκθεση ιστορικής φωτογραφίας με θέμα "Η Μάχη των Οχυρών 6 - 10 Απριλίου 1941".

Η έκθεση, που συνδιοργανώνεται από το Μουσείο Φωτογραφίας "Χρήστος Καλεμκερής" του Δήμου Καλαμαριάς και την Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, θα διαρκέσει έως τις 23 Νοεμβρίου και λειτουργεί από Κυριακή με Παρασκευή από τις 09:00 έως τις 14:00.

εδώ για συνοπτικές πληροφορίες για το περιεχόμενο της έκθεσης

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2008

"Fix Carre" και "Κόκκινο θόλο φεγγάρι"

αντί για καληνύχτα.........

1. Fix Carre / Χρήστος Θηβαίος

Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος - Στίχοι: Κώστας Λαχάς



Από μια νύχτα δραπετεύω σ' άλλη νύχτα
κι όλο στην ίδια φυλακή γυρνώ Μανόλη
πνίξε τα λόγια τα βουβά μου λένε πνίχτα
με μοναξιά τη μοναξιά μετράμε όλοι


Καρδιά μου πέτρωσες σ' αυτή την προκυμαία
νύχι του φεγγαριού κι η νύχτα μια σημαία

Ανυπεράσπιστος βουλιάζω στα σκοτάδια
τα όνειρά μου νυχτοπούλια στο Πατέ
άδεια οθόνη η ζωή μου πάντα άδεια
σαν μια ταινία που δεν άρχισε ποτέ


Καρδιά μου πέτρωσες σ' αυτή την προκυμαία
νύχι του φεγγαριού κι η νύχτα μια σημαία

Στημένα fix carre του σινεμά φαντάζουν όλα
κι οι χώροι ανανήψεως γίναν έρημα γιαπιά
πώς να μιλήσουν τα τραγούδια μου Νικόλα
για όλα όσα τέλειωσαν χωρίς ελπίδα πια


Καρδιά μου πέτρωσες σ' αυτή την προκυμαία
νύχι του φεγγαριού κι η νύχτα μια σημαία

2. Κόκκινο θόλο φεγγάρι / Συνήθεις Ύποπτοι

Μουσική-Στίχοι: Χρήστος Θηβαίος



Κόκκινο θολό φεγγάρι, σαν τα όνειρά μας ξενυχτάς
κι απ' τις φυλακές αυτού του κόσμου γύρω στα μεσάνυχτα το σκας
Ρίχνεις μέσα στα άδεια μας ποτήρια τ' ουρανού το αίμα και το φως
και φταίει εκείνη η ανταύγεια σου η μυστήρια που είμαι για τα πάντα ικανός.

Κόκκινο θολό φεγγάρι, πίνω απ' τη σιωπή σου μια γουλιά
σαν καυτό σφηνάκι να με πάρει μέσα από του φόβου τη φωλιά
μέσα απ' τα κομμάτια αυτής της πόλης που κύλησαν στα πόδια σου μπροστά
και στο μεταξωτό της το φουστάνι, πιάστηκε η τύχη μου γερά

Κόκκινο θολό φεγγάρι, πάρε με μαζί σου να χαρείς
μέσα στο κελί μου έχω σαλτάρει, σαν απόκληρος της διαφυγής
Αχ, και να μπορούσα έστω για λίγο να σε μοιραστώ από μακριά
θα 'χε χαλαρώσει αυτός ο κόμπος, του μικρού θανάτου μου η θηλιά

Κόκκινο θολό φεγγάρι, σαν τα όνειρα μας ξενυχτάς
και απ’ τις φυλακές αυτού του κόσμου γύρω στα μεσάνυχτα το σκας
κι έτσι ματωμένο ταξιδεύεις, σαν χαρταετός χωρίς κλωστή
είσαι εσύ του χρόνου ο καθρέφτης, τίποτα και αιώνιο μαζί

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2008

JOTA - JOTI 2008


Το τρίτο σαββατοκύριακο του Οκτωβρίου είναι προ των πυλών και μαζί του ξεκινάει η διοργάνωση του 51ου JOTA και του 12ου JOTI, δηλαδή των Jamboree On The Air και Jamboree On The Internet. Μια επίσημη δράση της Παγκόσμιας Προσκοπικής Κίνησης που δίνει την ευκαιρία σε όλους τους Προσκόπους να συναντηθούν.... στον αέρα ή στο διαδίκτυο!

Στην διάρκεια του σαββατοκύριακου αυτού χιλιάδες Πρόσκοποι από όλο τον κόσμο συναντιώνται και επικοινωνούν με άλλους πρόσκοπους μέσω Internet χρησιμοποιώντας την τεχνολογία π.χ. φυλλομετρητές Διαδικτύου (Web Browser) ηλεκτρονικό ταχυδρομείο , προγράμματα συζήτησης, μικρόφωνα, ψηφιακές κάμερες , ψηφιακούς σαρωτές κτλ. Πολλοί χρήστες ή οργανωμένα Προσκοπικά Τμήματα μπορούν να συνδέσουν αυτό το γεγονός με το Jamboree των αιθέρων ( J.O.T.A.) ένα γεγονός που γίνεται την ίδια χρονική περίοδο και Πρόσκοποι από όλο τον κόσμο μπορούν να επικοινωνούν μεταξύ τους μεσώ ραδιοφωνικών συχνοτήτων, με τη βοήθεια των τοπικών συλλόγων ραδιοερασιτεχνών (βλ. και σχετική σελίδα του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων).

Η Κοινότητα Ανιχνευτών του 2ου Συστήματος Ναυτοπροσκόπων, συμμετέχοντας στη διοργάνωση αυτή θα βρίσκεται φέτος στην πλατεία της πόλης από το πρωί του Σαββάτου μέχρι και το απόγευμα της Κυριακής όπου περιμένει τα μέλη του Συστήματος, τους Προσκόπους της πόλης (ενεργούς και Παλαιούς) και τους Οδηγούς να συμμετέχουν και να ζήσουν μια διαφορετική προσκοπική εμπειρία!

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2008

Τερτσέτης - Πολυζωίδης: Δικαστές σύμβολα

Την Πέμπτη 2 Οκτωβρίου, παραμονή της εορτής του προστάτη των Νομικών Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη, ο Δικηγορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης τίμησε, με κατάθεση στεφάνων στις προτομές τους δύο ιστορικά πρόσωπα, σύμβολα της δικαστικής ανεξαρτησίας: τον Αναστάσιο Πολυζωίδη και τον Γεώργιο Τερτσέτη.

οι προτομές των Δικαστών, πάρκο παραπλεύρως Δικαστικού Μεγάρου Θεσσαλονίκης



Αναστάσιος Πολυζωίδης


Γεώργιος Τερτσέτης














Συντομα ανανέωση της δημοσίευσης με βιογραφικά στοιχεία

Αγιολόγιο - Εορτολόγιο, 03 Οκτωβρίου


Σήμερα τιμάται η μνήμη του ιερομάρτυρος Διονυσίου του Αρεοπαγίτου και μαζί συνεορτάζουν η πόλη των Αθηνών και ο νομικός κόσμος.

Σχετικά με το βίο του Αγίου μαθαίνουμε από τον Συναξαριστή της Εκκλησίας :

Ο Διονύσιος καταγόταν από την πόλη των Αθηνών. Έζησε και μαρτύρησε τα χρόνια που αυτοκράτορας ήταν ο Δομετιανός. Διακρίθηκε για τη φιλοσοφική του κατάρτιση κα τη βαθιά του καλλιέργεια. Αρχικά ήταν ειδωλολάτρης και μέλος της Βουλής του Αρείου Πάγου. Το κήρυγμα όμως του Αποστόλου Παύλου άγγιξε την παιδευμένη και ευαίσθητη ψυχή του και βαπτίσθηκε. Αργότερα διαδέχθηκε στον επισκοπικό θρόνο των Αθηνών τον ευσεβή Ιερόθεο. Υπήρξε συγγραφέας πλήθους θεολογικών συγγραμμάτων. Επιβραβεύθηκε από το θεό για τη χριστιανική του δράση με το χάρισμα να επιτελεί θαύματα. Περιόδευσε σε πολλά μέρη της Δύσης, όπου κήρυξε τον ευαγγελικό λόγο και ερμήνευσε τις ιερές γραφές. Όταν έφθασε στο Παρίσι συνελήφθη και αργότερα αποκεφαλίσθηκε. Μαζί του μαρτύρησαν και δύο μαθητές του, ο Ρουστικός και ο Ελευθέριος. Ο ηγεμόνας της περιοχής έδωσε εντολή να μη θάψει κανείς τα άγια λείψανα των μαρτύρων, όμως κάποιοι χριστιανοί τα φύλαξαν και όταν δεν υπήρχε πλέον φόβος τα ενταφίασαν με τιμές.

Μια ενδιαφέρουσα επίσης αναφορά για τον Άγιο Διονύσιο βρίσκουμε στο ΝΟΜΙΚΑ ΝΕΑ - Law Blog .


03 Οκτωβρίου επίσης τιμάται η μνήμη των:
1. Ιερομαρτύρων Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, επισκόπου και πολιούχου Αθηνών (†96) και των μαθητών αυτού και μαρτύρων Ρουστικού, Ελευθερίου και Δαμάριδος.
2. Διονυσίου αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας και των μαθητών αυτού καί διακόνων: Φαύστου, Γαίου, Ευσεβίου και Χαιρήμονος.
3. Οσίου Ιωάννου του Χοζεβίτου, επισκόπου Καισαρείας Παλαιστίνης.
4. Μαρτύρων Θεαγένους, Θεοκτίστου καί Θεοτέκνου.

Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2008

Το νέο δολάριο!

γελάστε, γιατί (ούτως ή άλλως) χανόμαστε....

Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2008

Τούμπου τούμπου ζα

Το ανακάλυψα ψάχνωντας τραγούδια του Γιάννη Μαρκόπολου. Και μόνο από τον τίτλο σε προκαλεί να το ακούσεις και με το πρώτο άκουσμα σε.... κερδίζει!
Τραγούδι -από όσο έμαθα είχε γίνει επιτυχία στην εποχή του, εν έτει 1975 δηλαδή- έχει στίχο με νόημα, επηρεασμένο βέβαια από το πολιτικό κλίμα της εποχής.



Μουσική - Στίχοι: Γιάννης Μαρκόπουλος

Ερμηνεία: Λάκης Χαλκιάς - Παύλος Σιδηρόπουλος

Εδώ δεν έχει σύνορα
δεν έχει καλοσύνη
μπροστά πηγαίνει ο αρχηγός
και πίσω του οι σκύλοι
Τραπέζι πεντακάθαρο
λεφτά, χαρτιά και τσόχα
κρατάς τη μύτη σου μακριά
να μη σε πάρει η μπόχα

Α καπού κουλουκουπού κουλουκουπού κουλουκουπά...
Τούμπου τούμπου ζα, τούμπου μάγοι
θα μας ψήσουν οι ανθρωποφάγοι
τούμπου τούμπου ζα, τούμπου ζίτσου
στο καζάνι κι η μαμά του Κίτσου
Τούμπου τούμπου και τα μπου
φάγαν τη γριά, ντου ντου
ντούμπου ντούμπου ντούμπου και μπα μπου
πέσαν όλα τα ταμπού

Εγύριζα όλη τη γη
με ένα αεροπλάνο
μοντέλο απ' την κατοχή
που 'χε φωνή σοπράνο
Σ' ένα σταθμό μου είπανε
όλη την ιστορία
στη ζούγκλα πως χαθήκατε
σας φάγαν τα θηρία

Α καπού κουλουκουπού κουλουκουπού κουλουκουπά...
Τούμπου τούμπου ζα, τούμπου μάγοι
θα μας ψήσουν οι ανθρωποφάγοι
τούμπου τούμπου ζα, τούμπου ζίτσου
στο καζάνι κι η μαμά του Κίτσου
Τούμπου τούμπου και τα μπου
φάγαν τη γριά, ντου ντου
ντούμπου ντούμπου ντούμπου και μπα μπου
πέσαν όλα τα ταμπού

Εκείνο που δεν μάθατε
κι οι μαύροι εγελάγαν
είναι γιατί ψοφήσανε
τα ζώα που σας φάγαν
Δηλητηριαστήκανε
από τα δυο κορμιά σας
το λέει το ραδιόφωνο
κρίμα στην ανθρωπιά σας

Α καπού κουλουκουπού κουλουκουπού κουλουκουπά...
Τούμπου τούμπου ζα, τούμπου μάγοι
θα μας ψήσουν οι ανθρωποφάγοι
τούμπου τούμπου ζα, τούμπου ζίτσου
στο καζάνι κι η μαμά του Κίτσου
Τούμπου τούμπου και τα μπου
φάγαν τη γριά, ντου ντου
ντούμπου ντούμπου ντούμπου και μπα μπου
πέσαν όλα τα ταμπού

Στο δέντρο αναπαυτήκανε
τα δυο καημένα ζώα
ενθάδε κείται έγραψαν
ο λέων με τον βόα
Γι' αυτό ν' ακούς τις συμβουλές
του γέρου προς του τράγου
που φάγαμε εψές αργά
στη στάνη του Πανάγου

Α καπού κουλουκουπού κουλουκουπού κουλουκουπά...
Τούμπου τούμπου ζα, τούμπου μάγοι
θα μας ψήσουν οι ανθρωποφάγοι
τούμπου τούμπου ζα, τούμπου ζίτσου
στο καζάνι κι η μαμά του Κίτσου
Τούμπου τούμπου και τα μπου
φάγαν τη γριά, ντου ντου
ντούμπου ντούμπου ντούμπου και μπα μπου
πέσαν όλα τα ταμπού

Μη με αφήνεις μοναχή μου
μη με αφήνεις μόνη τη φτωχή
μη με αφήνεις μοναχή μου
μη με αφήνεις, σε παρακαλώ

Α καπού κουλουκουπού κουλουκουπού κουλουκουπά...
Τούμπου τούμπου ζα, τούμπου μάγοι
θα μας ψήσουν οι ανθρωποφάγοι
τούμπου τούμπου ζα, τούμπου ζίτσου
στο καζάνι κι η μαμά του Κίτσου
Τούμπου τούμπου και τα μπου
φάγαν τη γριά, ντου ντου
ντούμπου ντούμπου ντούμπου και μπα μπου
πέσαν όλα τα ταμπού


Το τραγούδι αυτό συμπεριέλαβε το 1975 ο Κώστας Βουτσάς στο δίσκο του "Ένας ονειροπαρμένος τραγουδιστής" προκαλώντας την αντίδραση του δημιουργού του και δικαστική διαμάχη. περισσότερες πληροφορίες: musiccorner

Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2008

Τσαγκαροδευτέρα, βοηθάει πότε-πότε κι ο καιρός!

Δευτέρα σήμερα και για πολλούς... τσαγκαροδευτέρα.
Ποιά όμως η αληθινή έννοια της παροιμιώδους αυτής έκφρασης;

Με την λέξη αυτή εννούμε τις τεμπέλικες Δευτέρες και κατ' επέκταση τις υπόλοιπες μέρες που μας πιάνει βαρεμάρα και τεμπελιά!

Και να πώς προέκυψε: Ήταν συνήθεια στα παλιά τα χρόνια να περνούν από τις γειτονιές οι μπαλωματήδες για να μαζέψουν τα παπούτσια που ήθελαν μπάλωμα. Επίσης λειτουργούσαν, εκτός από τα κανονικά τσαγκαράδικα και τα υπαίθρια (συνήθως στις γωνίες των σοκακιών). Κάθε Δευτέρα όμως παρατηρούσαν οι κάτοικοι πως ούτε μπαλωματής περνούσε από τη γειτονιά, ούτε κανένας τσαγγάρης άνοιγε το υπάιθριο ή κανονικό του μαγαζί, προφανώς από.... τεμπελιά!

Έτσι λοιπόν προέκυψαν οι Δευτέρες... των τσαγκάριδων! Κάτι αντίστοιχο δηλαδή με τις σημερινές Δευτέρες των κουρείων και κομμωτηρίων :p

Οι παραπάνω πληροφορίες από το βιβλίο "Λέξεις και Φράσεις Παροιμιώδης" του Τάκη Νατσούλη , από τις εκδόσεις Σμυρνιωτάκης

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2008

Όραση με... προγραμματισμένα διαλείμματα!

Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη τα βλέπεις όλα. Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατό σκοτάδι. Μετά, πάλι από την αρχή...... Όλο και κάποια επιστημονική εξήγηση θα υπάρχει και -μακάρι- ανάλογη θεραπεία. Ως τότε όμως αναγκάζεσαι να προσαρμόσεις το πρόγραμμά σου σύμφωνα με το πρόγραμμα που επέλεξαν τα μάτια σου.

Δημοσίευμα στον ηλεκτρονικό Ελεύθερο Τύπο.

Προσκοπική διαφήμιση, γιατί όχι;

Η εικόνα που έρχεται στους περισσότερους στο άκουσμα των λέξεων πρόσκοπος και καλή πράξη είναι συνήθως ένας πρόσκοπος που βοηθάει μια γιαγιά να περάσει στο απέναντι πεζοδρόμιο, θέλει δεν θέλει η γιαγιά!

Μια εικόνα που περιγράφει μεν μια από τις παιδαγωγικές αρχές του Προσκοπισμού, την χρησιμότητα, αλλά επικράτησε να λέγεται με ειρωνική, επικριτική ή και υποτιμητική πολλές φορές διάθεση. Γεγονός που σίγουρα αδικεί την αιωνόβια πλέον Προσκοπική Κίνηση.

Γιατί η εν λόγω γιαγιά μπορεί να μην θέλει να περάσει στο απέναντι πεζοδρόμιο αλλά..... στην απέναντι πλαγιά:



Είναι όμως μόνο η γιαγιά που χρειάζεται τους προσκόπους; Τι γίνεται με εκείνον που κάνοντας αναρρίχηση χάνει το πορτοφόλι του και ποιός ξέρει αν αυτό βρεθεί σε άξια εμπιστοσύνης χέρια;



Για μια διαφορετική και κωμική παρουσίαση των Αρχών της Προσκοπικής Κίνησης αναζήτηση στο http://www.youtube.com/ με τις λέξεις "Boy Scouts commercial".

Καλή διασκέδαση!

Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2008

Προσοχή..... στις ομπρέλες!



Από το πρωί βρέχει, σχεδόν συνέχεια.....
Λογικό λοιπόν ο κόσμος να κυκλοφορεί με ομπρέλες προκειμένου να μην βρέχεται. Αυτός άλλωστε είναι και ο σκοπός του εν λόγω αντικειμένου. Και προφανώς όλοι γνωρίζουμε την χρησιμότητά του, ώστε να φαντάζει περιτή η παρουσίαση στη Βικιπαίδεια. Μήπως όμως θα ήταν χρήσιμο να συνοδεύεται κάθε ομπρέλα από... οδηγίες χρήσης;


ενδεικτικά:
1. Κρατάμε την ομπρέλα ανοιχτή όταν βρέχει και κινδυνεύουμε να βραχούμε άμεσα!

2. Κάτω από υπόστεγα δεν βρέχει. Είναι άσκοπο να κρατάμε τότε την ομπρέλα ανοιχτή!

3. Αν θέλουμε να επιδεικνύουμε την ομπρέλα μας επιλέγουμε πορεία όχι κάτω από υπόστεγα!

4. Αν θέλουμε να χαζέψουμε βιτρίνες κλείνουμε την ομπρέλα και προσεγγίζουμε τις βιτρίνες!

5. Σε καμία περίπτωση δεν κάνουμε απότομες κινήσεις, πχ δεν χαιρετάμε τον γνωστό μας στο απέναντι πεζοδρόμιο κουνόντας δεξιά κι αριστερά το χέρι που κρατάει την ομπρέλα, δεν κάνουμε απότομα αλλαγή πορείας σαν να μη κρατούσαμε τίποτα ή δεν αγκαλιάζουμε με την ομπρέλα ανοιχτή το φίλο μας που συναντήσαμε τυχαία!

6. Κατά την είσοδό μας σε καταστήματα δεν μπαίνουμε με την ομπρέλα ανοιχτή. Αφενός μέσα δεν βρέχει, αφετέρου δεν χωράμε από την είσοδο και οι δυο μαζί με την ομπρέλα σε πλήρη ανάπτυξη! (άσε που για άλλους είναι γρουσουζιά)!

7. Θυμόμαστε ότι η ομπρέλα έχει μηχανισμό για να κλείνει ανά πάσα στιγμή !

Σκεφτείτε τώρα να αρχίσουν να κυκλοφορούν και τα σκυλιά με τις δικές τους ομπρέλες!
Πώς;
απίθανο είπατε;
κι όμως πιθανό!
ακόμα κι αυτό!

Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2008

Τα ονόματα γιορτάζουν, όχι τα επίθετα...

Με αφορμή τη σημερινή γιορτή (Αγίου Ευσταθίου) θυμήθηκα το παρακάτω περιστατικό:

Κομοτηνή, περίπου 7-8 χρόνια πριν. Συζητάμε με δύο φίλους-αδελφούς προσκόπους. Η συζήτηση πηγαίνει στη σημερινή γιορτή και στο ποιοι κοινοί γνωστοί πρόσκοποι γιορτάζουν. Σκεφτόμαστε λίγο κι, εκεί που διαπιστώνουμε ότι δε γιορτάζει κανείς γνωστός μας, ακούγεται ο ένας:

"Ρε 'σεις.... ο Νάσος!"

"Ποιός Νάσος;", έρχεται αυθόρμητη η ερώτηση.

"Ο Ευσταθίου!"

Τέσσερα μάτια τον κάρφωσαν, οπότε αντιλαμβανόμενος τη διαφορά ονόματος και επιθέτου, "έγραψε άκυρο" (όπως συνηθίζει να λέει) και έτσι..... δεν τηλεφώνησε στον κατ' επίθετο εορτάζοντα!

Αγιολόγιο - Εορτολόγιο, 20 Σεπτεμβρίου



20 Σεπτεμβρίου και η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά, μεταξύ άλλων, τη μνήμη του Αγίου Ευσταθίου.

Ο Άγιος Ευστάθιος συγκαταλέγεται στους στρατιωτικούς Άγιους, καθώς ο ίδιος ήταν αξωματικός του Ρωμαϊκού στρατού πριν αποδεχθεί τον Χριστιανισμό.

Αρχικά νομαζόταν Πλακίδας και ήταν στρατηλάτης στη Ρώμη. Μεταστράφηκε στη χριστιανική πίστη με θεοσημία. Ενώ κυνηγούσε είδε ένα ελάφι που είχε ανάμεσα στα κέρατά του ένα σταυρό και άκουσε φωνή, η οποία τον καλούσε στην αληθινή πίστη. Βαπτίσθηκε με το όνομα Ευστάθιος και τον ακολούθησε η γυναίκα του Τατιανή, που πήρε το χριστιανικό όνομα Θεοπίστη, καθώς και οι δύο γιοι τους. Σε κάποιο ταξίδι του έχασε και την οικογένεια και το βιος του κι αναγκάσθηκε να ζητιανεύει για να ζήσει. Τον επανέφεραν όμως στο στράτευμα και μετά από τη νίκη που κέρδισε, αποκαταστάθηκε στο προηγούμενο αξίωμά του, ενώ παράλληλα βρέθηκε η οικογένειά του. Επί Αδριανού (117-138), επειδή αρνήθηκε να προσφέρει θυσία στα είδωλα, γνώρισε μαρτυρικό θάνατο μαζί με όλη την οικογένειά του.
Εκείνο που σίγουρα αγνοούσα σχετικά με τον Άγιο ήταν ότι θεωρείται ο προστάτης Άγιος των κυνηγών, οπότε λογικό στις σχετικές ιστοσελίδες να υπάρχουν βιογραφικές αναφορές:

Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2008

Ο Κρίκος.... και ο Πρόσκοπος

Το τεύχος 22 (Απρίλιος - Ιούνιος 2008) της περιοδικής προσκοπικής έκδοσης "Ο Κρίκος και ο Πρόσκοπος" έφτασε σήμερα με το ταχυδρομείο, ευχάριστη έκπληξη στο τέλος μιας εργάσιμης μέρας! Μια γρήγορη ματιά στην ύλη, το κλασσικό ξεφύλισμα από το τέλος προς της αρχή, και όλα τα θέματα σε προκαλούν να τα διαβάσεις.......

Μια γρήγορη ματιά στα περιεχόμενα και ξεχωρίζουν οι "Περιπέτειες στο στοιχειωμένο κήπο", το "Ανιχνευτικό εργαστήρι - Σπηλαιολογία", οι τρόποι για το "Πώς θα κάνετε το Σύστημα σας Πράσινο" και φυσικά το "Ταξίδι στην Ήπειρο - Φλαμπουράρι".

Έχοντας διαβάσει ήδη κάποια θέματα, η αλήθεια είναι ότι, παρά τις όποιες δυσκολίες και γκρίνιες, ανυπομονώ να ξεκινήσει η νέα χρονιά....

Υγ. Σε κάποιο σημείο της τρίτης σελίδας παρατήρησα ότι υπάρχει η σημείωση "όταν δεν χρειάζεστε πια αυτό το περιοδικό παρακαλούμε ανακυκλώστε το". Σωστή, οικολογική και προσκοπική υπόδειξη! Ωστόσο, αδυνατώ να πιστέψω ότι έστω και ένας συνδρομητής του περιοδικού θα φτάσει στο σημείο να μην το χρειάζεται!!!!!!

Αγιολόγιο - Εορτολόγιο, 3 Σεπτεμβρίου

3 Σεπτεμβρίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρυρος Ανθίμου.

Ο άγιος ιερομάρτυς Άνθιμος (+302) γεννήθηκε στη Νικομήδεια.
Ήταν αγαπητός ανάμεσα στους χριστιανούς της πόλης, οι οποίοι εκτιμούσαν τις αρετές του, τη δύναμη της πίστης και τον ηθικό του βίο. Ύστερα από πολλές παρακλήσεις ο άγιος θέλησε να γίνει επίσκοπος. Από το αξίωμα αυτό συνεχίσε να διδάσκει τον λόγο του Ευαγγελίου.
Κατά το διωγμό τού Διοκλητιανού, ο άγιος συνελήφθη και τον διέταξαν να θυσιάσει στους Θεούς για να κερδίσει τη ζωή του. Ο άγιος δε δίστασε να ομολογήσει την πίστη του στο Χριστό. Μετά από αυτό τον βασάνισαν και τον αποκεφάλισαν.

Ονομαστήρια Παναγιωτάτου Θεσσαλονίκης

Με αφορμή την σημερινή ημέρα εόρτασε τα ονομαστήριά του και ο Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κύριος Άνθιμος. Σήμερα το πρωί στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά τελέσθηκε ο Όρθρος και ακολούθως Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στην οποία συμμετείχαν επίσης και οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κύριος Παντελεήμων, Αυλώνος κύριος Χριστόδουλος, Ζιχνών και Νευροκοπίου κύριος Ιερόθεος καθώς και οι Θεοφιλέστατοι Επίσκοποι Θεουπόλεως κύριος Παντελεήμων και Θερμών κύριος Δημήτριος.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, αλλά και κατά τις απογευματινές ώρες, ο Παναγιώτατος δέχθηκε στο Επισκοπείο της Ιεράς Μητροπόλεως τις ευχές των Αρχών, του ιερού Κλήρου και του ευσεβούς ποιμνίου.

Δελτίο τύπου από τον ιστοχώρο της Ι.Μ. Θεσσαλονίκης : ttp://www.imth.gr/inst/imth/gallery/File/31.08.2008OnomastiriaPanagiotatou.pdf

Στη φωτογραφία ο Παναγιώτατος κύριος Άνθιμος σε προηγούμενη θρησκευτική τελετή (προσωπικό αρχείο)

Σάββατο 16 Αυγούστου 2008

Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία.....

Οδός Βογατσικού Δήμου Θεσσαλονίκης

Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία. Έτσι λέει το γνωστό σε όλους μας τραγούδι. O στιχουργός σίγουρα δεν είχε στο νου του, όταν έγραφε τους στίχους, την οδό Βογατσικού της πόλης μας!

Οδός Βογατσικού λοιπόν, στην καρδιά του ιστορικού, αποκαλούμενου, κέντρου της Θεσσαλονίκης. Μικρή οδός˙ ξεκινάει από την παραλιακή Λεωφόρο Νίκης και καταλήγει στην οδό Μητροπόλεως, με ενδιάμεσο παράλληλό τους δρόμο την οδό Λάμπρου Κορομηλά. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί δρόμος με αντιθέσεις: από τη μια η Μητροπολιτική κατοικία και τα γραφεία της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης, από την άλλη καταστήματα και χώροι συνάθροισης της νεολαίας. Δεν παύει ωστόσο να είναι δρόμος γεμάτος ιστορία. Αλήθεια, πόσοι από τους θαμώνες ή πελάτες των καταστημάτων και πόσοι από τους συναλλασσόμενους με τα γραφεία της Μητρόπολης ή τους εργαζόμενους σε αυτά γνωρίζουν την ιστορία της οδού και την ιστορία του τόπου, το όνομα του οποίου αυτή φέρει;

Οδός Βογατσικού λοιπόν, και νοερά φτάνουμε στον τόπο καταγωγής μας, το ηρωικό Βογατσικό. Κάπου εκεί στο ΝΑ άκρο του νομού Καστοριάς, κοντά στα όρια με το νομό Κοζάνης και σε υψόμετρο 777μ. Ιστορική κωμόπολη που ήκμασε κατά το 19ο αιώνα και η παρουσία της ήταν αισθητή κατά τον 20ο, το Βογατσικό σήμερα είναι έδρα του καποδιστριακού δήμου Ίωνος Δραγούμη. Ενός δήμου που φέρει το όνομα του μεγάλου πατριώτη και ανυποχώρητου διπλωμάτη, τόπος καταγωγής του οποίου ήταν το Βογατσικό. Με την αναφορά και μόνο του ονόματος Ίων Δραγούμης, ξετυλίγεται αμέσως όλη η ένδοξη περίοδος του Μακεδονικού Αγώνα. Ονόματα και τοπωνύμια, το ένα διαδέχονται το άλλο στη σκέψη μας… Το Βογατσικό επισκέφτηκε και ο Παύλος Μελάς, το πρωτοπαλίκαρο του Αγώνα και για αυτό το χωριό γράφει σε επιστολή του προς την οικογένειά του στις 13 Μαρτίου 1904:
«Εις τας 10 π.μ., η πυκνή ομίχλη, η οποία τα πάντα εκάλυπτε, διελύθη. Και τότε, το πρώτον, είδα το Βογατσικόν, το οποίον είναι κτσμένον εις τους πόδας του αποτόμου όρους, όπου ευρισκόμεθα.
Η πόλις, αυτή καθ’ εαυτήν, είναι νόστιμη και συμπαθητική. Ακόμη, περισσότερον την ηγάπησα, αναλογιζόμενος, ότι, εξ αυτής κατάγεται η οικογένεια, την οποίαν εις αυτόν τον κόσμον, υπέρ παν άλλο, λατρεύω.»

Με το ψευδώνυμο Γάβρος, το Βογατσικό, είναι ένα από κέντρα του Μακεδονικού Αγώνα. Πάντοτε παρόν σε κάθε στιγμή του άνισου και διμέτωπου Αγώνα, πρόσφερε οπλαρχηγούς, ένοπλα αντάρτικα σώματα, πληροφοριοδότες, αγγελιοφόρους. Και την προσφορά του αυτή στον Εθνικό Αγώνα την πλήρωσε, όταν διαρκούντος του νικηφόρου Α’ Βαλκανικού Πολέμου (1912), οπισθοχωρούντα ένοπλα τουρκικά τμήματα πυρπόλησαν το Βογατσικό καταστρέφοντάς το ολοσχερώς!

Το Βογατσικό δεν απετέλεσε εξαίρεση στη τάση φυγής των κατοίκων του και αναζήτησης καλύτερης τύχης στα μεγαλύτερα αστικά κέντρα. Η Θεσσαλονίκη είναι ένας από του τόπους υποδοχής πολλών Βογατσιωτών. Στην πόλη αυτή διακρίθηκαν τόσο άνθρωποι του καθημερινού μόχθου που αναδείχτηκαν με την εργατικότητά τους, όσο και άνθρωποι του εμπορίου, των επιστημών και των γραμμάτων. Ανάμεσά στους αξιόλογους Βογατσιώτες, που ήταν ταυτόχρονα και επίλεκτα μέλη της θεσσαλονικιώτικης κοινωνίας, συγκαταλέγονται ενδεικτικά: ο αρχιτέκτονας, πολιτικός μηχανικός και επί έτη πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Τριαντάφυλλος Νάτσης, ο θείος του Ράλλης Πλούφας, επίσης αρχιτέκτονας αλλά αρκετά προγενέστερος, με την επιστασία του οποίου αλλά και με γενναίες προσφορές του επισκευάσθηκε το 1840 ο ιερός ναός του Αγίου Μηνά. Ο Αλέξανδρος Λέτσας, γεωπόνος και εκ των πρωτεργατών της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. Ο Κλέοβουλος Τσούρκας, ιδρυτής και εκδότης του περιοδικού «Μακεδονική Ζωή». Ο Αθανάσιος Κούσκουρας, Αντιπρόσωπος της Ελληνικής Κοινότητας και Δημογέρων, ο οποίος μαζί με τους, επίσης Βογατσιώτες, Γεώργιο Μήκα και Ιωάννη Μόκα ίδρυσαν την πασίγνωστη μακαρονοποιία ΑΒΕΖ. Ο Ιωάννης Κούσκουρας, δάσκαλος, συγγραφέας σχολικών βιβλίων, δημοσιογράφος, Δημογέρων. Ο δάσκαλος Δημήτριος Καρακάσης. Ο χειρουργός και κλινικάρχης, μετέπειτα Βουλευτής Θεσσαλονίκης Ζήσης Σαββαρίκας καθώς και οι Απ. Χαρίσης, Γ. Σιμώτας, Θ. Ζήσης και πολλοί άλλοι. Αυτοί είναι που γύρω στα 1920 αποφάσισαν να ιδρύσουν το Σύνδεσμο των Αποδημούντων εν Θεσσαλονίκει Βογατσιωτών «Ο Άγιος Κωνσταντίνος», προκειμένου να αντιμετωπισθούν πιο συστηματικά και αποτελεσματικά οι σχέσεις των συμπατριωτών στη Θεσσαλονίκη, αλλά και θέματα που είχαν σχέση με την πρόοδο και την ευημερία της γενέτειράς τους, που ποτέ δεν ξέχασαν. Στη Θεσσαλονίκη λοιπόν έζησαν, δημιούργησαν και προσέφεραν στο εθνικό, κοινωνικό, οικονομικό γίγνεσθαι αξιόλογοι Βογατσιώτες. Πρόσωπα που ίσως πολλοί έχουν ακούσει το όνομά τους, αλλά λίγοι γνωρίζουν την καταγωγή και τη δράση τους. Άρρηκτα λοιπόν συνδεδεμένη η βογατσιώτικη παροικία με την νεότερη ιστορία της Θεσσαλονίκης. Και αυτή τη σχέση τονίζει και υπενθυμίζει η οδός Βογατσικού.

Επιπλέον, το όνομα του Βογατσικού δεν μπορεί να δοθεί σε άλλο δρόμο, παρά μόνο να παραμείνει σε αυτόν που αρχικά δόθηκε! Και τούτο γιατί αυτή η επιλογή δεν ήταν τυχαία. Στον δρόμο αυτό εγκαταστάθηκαν ήδη από το 1920 μερικές από τις αξιόλογες βογατσιώτικες οικογένειες (Τριαντάφυλλος Νάτσης, Ιωάννης Κούσκουρας, Αθανάσιος Κούσκουρας, Ιωάννης Μόκας). Το σημαντικότερο όμως, είναι ότι στο δρόμο αυτό (στη γωνία με τη σημερινή Μητροπόλεως) εκδιδόταν, τη μεγαλύτερη περίοδο της ζωής της, η εφημερίδα «Νέα Αλήθεια» του Ιωάννη Κούσκουρα. Εφημερίδα που με την αρθρογραφία της έδωσε εθνικούς αγώνες την περίοδο της ένοπλης φάσης του Μακεδονικού Αγώνα αλλά και ακολούθως σε κάθε κρίσιμη περίοδο του Έθνους, και απετέλεσε ταυτόχρονα σχολή ολόκληρη για τη δημοσιογραφία. Κατά μία έννοια δηλαδή διατηρείται στην περιοχή το τρίπτυχο δράσης στη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα: Ελληνικό Προξενείο/σημερινό Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα (βλ. οδός Λάμπρου Κορομηλά) – Εκκλησία/Μητρόπολη Θεσσαλονίκης (βλ. Κρύπτη Μακεδονικού Αγώνα) – Βογατσιώτικη παροικία.

Αυτή την ιστορία και προσφορά του τόπου και των συμπατριωτών μας φαίνεται πως αγνοούσαν όσοι πρότειναν την μετονομασία της οδού Βογατσικού, στα μέσα περίπου του μηνός Νοεμβρίου. Ευτυχώς τα αντανακλαστικά όσων γνωρίζουν και έχουν ακόμα ανάλογες ευαισθησίες λειτούργησαν άμεσα. Έτσι, ενημερώθηκε ο Σύνδεσμός μας από την Δημοτική Σύμβουλο της Μείζονος Αντιπολίτευσης κυρία Λειψιστινού Θεοδώρα, για την απόφαση της Επιτροπής Ονοματοδοσίας του Δήμου Θεσσαλονίκης να μετονομαστεί η οδός Βογατσικού, και την αποστολή του θέματος προς λήψη απόφασης στη Δημαρχιακή Επιτροπή. Ασφαλώς και δεν υπήρχε περίπτωση αδράνειας και αδιαφορίας. Έστω και αν η σχετική πρόταση όριζε ότι το όνομα του Βογατσικού θα δινόταν σε άλλη, ανώνυμη οδό τη πόλης. Το ΔΣ του Συνδέσμου μας κινητοποιήθηκε άμεσα ενημερώνοντας αρμόδιους φορείς και προσωπικότητες της Θεσσαλονίκης (ενδεικτικά: την Ομοσπονδία Δυτικομακεδονικών Σωματείων, το Ίδρυμα Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα, την ζωγράφο κυρία Κλειώ Νάτση, τον Πρόεδρο της ΕΜΣ κύριο Νικόλαο Μέρτζο, το Δήμαρχο Ίωνος Δραγούμη, Δημοτικούς Συμβούλους της Θεσσαλονίκης), ώστε να αποτραπεί η λήψη μιας τέτοιας δυσάρεστης απόφασης.

Τέλος, στις 20 Νοεμβρίου, αντιπροσωπεία του ΔΣ του Συνδέσμου μας συναντήθηκε με τον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης κ. Βασίλειο Παπαγεωργόπουλο σε πολύ φιλικό κλίμα. Στη συνάντηση δόθηκε η ευκαιρία να στα Μέλη του ΔΣ να αναπτύξουν τους λόγους που μια τέτοια πρόταση δεν έπρεπε να γίνει πράξη, δωρίζοντας στο Δήμαρχο ένα ανάτυπο (λόγω εξάντλησης αντιτύπων) του βιβλίου «Το Βογατσικόν» του Ανδρέα Δ. Κορομήλη. Ο Δήμαρχος από την πλευρά του, έχοντας ήδη πληροφορηθεί το όλο θέμα και συμμεριζόμενος τους προβληματισμούς μας, με προσωπική του παρέμβαση έκλεισε το ζήτημα δίνοντας έτσι τέρμα στη δικαιολογημένη ανησυχία μας.

Θα μπορούσαμε βέβαια, να επιχειρηματολογήσουμε για την αποτροπή της μετονομασίας επικαλούμενοι την ισχύουσα νομοθεσία και τον Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων που απαγορεύει, πλην εξαιρέσεων (που δεν ίσχυαν βέβαια στην περίπτωσή μας) τη μετονομασία οδών! Ωστόσο, η ευθύνη για τη διαφύλαξη της ιστορικής μνήμης και τη διάδοση της ιστορικής γνώσης έπαιξαν πρωτεύοντα, αν όχι μοναδικό, ρόλο στην κινητοποίηση του ΔΣ του Συνδέσμου.

Με τις ενέργειες λοιπόν, και την ευαισθησία όλων όσων κατενόησαν τις ανησυχίες μας, μετά βεβαιότητας λέμε ότι…… ο δρόμος θα συνεχίσει να έχει τη δική του ιστορία!


Υποσημείωση
Το παρόν άρθρο σκοπό έχει να ενημερώσει τα μέλη του Συνδέσμου για το περιστατικό της πρόθεσης μετονομασίας της οδού Βογατσικού εκ μέρους της Επιτροπής Ονοματοδοσίας του Δήμου Θεσσαλονίκης καθώς και την επιχειρηματολογία εκ μέρους μας προς αποτροπή της λήψης σχετικής απόφασης από το Δημοτικό Συμβούλιο. Για το λόγο αυτό γίνεται επιγραμματική αναφορά των ιστορικών γεγονότων και της δραστηριότητας των προσώπων που αναφέρονται. Ενδεχόμενες παραλείψεις δεν οφείλονται σε πρόθεση, αλλά στον περιορισμένο χώρο της έκδοσής μας. Πληροφορίες και υποδείξεις πάντοτε ευπρόσδεκτες!

Για τη σύναξη του παρόντος άρθρου χρησιμοποιήθηκαν ως πηγές:
1) «Το Βογατσικόν», Ανδρέα Δ. Κορομήλης,
2) Σύντομη Ιστορία του Βογατσικού, Παρμενίων Ν. Τζίφρας
3) Ιστορία της Θεσσαλονίκης, Απόστολος Παπαγιαννόπουλος,
4) Μικρασιατικόν Ημερολόγιον (Ελένης Σβορώνου), έτος 1910Ημερολόγιο έτους 2000, του Συνδέσμου Βογατσιωτών Θεσσαλονίκης


(Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Το Βογατσικό" στο φύλλο 117/Μάιος 2006 - Δεκέμβριος 2007, περιοδική έκδοση του Συνδέσμου Βογατσιωτών Θεσσαλονίκης "Ο Άγιος Κωνσταντίνος")


Αναγνώστες